blok f
Encyklopedia PWN
hiszp. polityk, prawnik;
Stijl, De
ugrupowanie artystyczne, założone 1917 w Lejdzie przez Th. van Doesburga i P. Mondriana, koncentrujące się wokółczasopisma o takim samym tytule.
[də steil] ,
układ partii politycznych w danym państwie, zdeterminowany przez przyjęte przez nie i akceptowane reguły rywalizacji lub współdziałania w walce o władzę albo o udział we władzy państwowej, o jej utrzymanie lub kontrolę.
geol. sformułowana w latach 60. XX w. i obecnie niemal powszechnie akceptowana teoria wyjaśniająca — w ramach spójnej koncepcji, zakładającej ruch płyt litosfery — rozrost dna oceanicznego, dryf kontynentów, rozwój wielkich struktur tektonicznych oraz przejawy wulkanizmu i sejsmiczności Ziemi.
promieniotwórcze pierwiastki chemiczne o liczbach atomowych (Z) większych od 92, zajmujące w układzie okresowym pierwiastków kolejne miejsca za uranem: neptun (Np), pluton (Pu), ameryk (Am), kiur (Cm), berkel (Bk), kaliforn (Cf), einstein (Es), ferm (Fm), mendelew (Md), nobel (No), lorens (Lr), rutherford (Rf), dubn (Db), seaborg (Sg), bohr (Bh), has (Hs), meitner (Mt), darmsztadt (Ds), roentgen (Rg);
Trevithick
brytyjski mechanik, wynalazca, pionier kolei.
[trẹwəŧık]
Richard , ur. 13 IV 1771, k. Illogan (Kornwalia), zm. 22 IV 1833, Dartford (hrab. Kent),